مقاله حاضر درصدد توصیف و تبیین سواد رسانه ای مخاطبان رسانه های نوشتاری در شهر تهران است. از این منظر، از نظریه جیمز پاتر به منظور توصیف و از نظریه های استفاده و خشنودی و نیز کاشت برای تبیین موضوع استفاده شده است. با کاربرد روش پیمایش و با استفاده از تکنیک پرسش نامه بر روی 600 نفر از مخاطبان در شهر تهران که از طریق نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی انتخاب شدند؛ داده ها جمع آوری شد. جهت احتساب اعتبار شاخص ها از اعتبار محتوایی صوری و نیز اعتبار سازه ای و جهت احتساب روایی شاخص ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که متغیرهای مدت، میزان، نوع استفاده از رسانه ها، واقعی تلقی کردن محتوای رسانه، انگیزه و هدف مخاطبان و میزان تحصیلات رابطه معنا داری با سواد رسانه ای دارند.

پژوهش حاضر با هدف مدلسازی نقش خود رهیابی و سواد رسانه­ای در طفره­روی مجازی انجام گرفت. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی، کمی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی بود. روش نمونه­گیری از نوع در دسترس بود. حجم نمونه با توجه به مدل کرجسی- مورگان و با در نظر گرفتن خطای 05/0 =α، 620 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طفره­روی مجازی بلا و همکاران (2006) (با پایایی 89/0=α)، پرسشنامه محقق ساخته خودرهیابی (با پایایی 95/0=α) و پرسشنامه سواد رسانه­ای فلسفی (1393) (با پایایی 86/0=α)، استفاده شد. روایی محتوایی ابزارها با اعمال نظر ده نفر از خبرگان یادگیری الکترونیکی تأیید گردید. داده­ها با رویکرد شبکه عصبی مصنوعی با روش پرسپترون چندلایه (MPL) تحلیل شد. نتایج نشان داد مدلسازی عوامل خودرهیابی و سواد رسانه­ای در طفره­روی مجازی دانشجویان دارای یک لایه ورودی با ده گره و یک لایه پنهان با چهار گره است و شبکه عصبی مصنوعی به خوبی قادر است پرش­ها و روند طفره­روی مجازی دانشجویان را از روی این دو متغیر و خرده مقیاس­هایشان؛ پیش­بینی نماید. تمامی ضریب­های تاثیر لایه پنهان بر لایه خروجی در شبکه عصبی؛ منفی به دست آمده و از اینرو هرچه دانشجویان دارای مهارت خودرهیابی و سوادرسانه­ای بالاتری باشند، کمتر به رفتار طفره­روی مجازی می­پردازند و بالعکس. بر این اساس می­توان دریافت،  میزان سواد رسانه­ای و خودرهیابی دانشجویان متغیرهایی هستند که توان پیش بینی میزان طفره­روی مجازی دانشجویان را دارند.

نوشتن همواره یکی از مهمترین مهارت های سوادآموزی برای آموزش زبان خارجی دوم محسوب شده است. اینترنت برنامه های کاربردی منحصر به فردی برای مهارت نوشتن از قبیل وبلاگ ها، ویکی ها و وب سایت های شبکه های اجتماعی فراهم می کند. تا به حال محققان عملکرد دانشجویان در محیط های سنتی کاغذ و مداد یا ویکی و وبلاگ ها را مورد بررسی قرار داده اند؛ اکنون باید عملکرد زبان آموزان در وب سایت های شبکه های اجتماعی را نیز در نظر گرفت. اهداف این تحقیق مواردی نظیر: 1) شناسایی رایج ترین خطاهای زبان آموزان ایرانی در محیط مجازی وب سایت های شبکه های اجتماعی، 2) مقایسه عملکرد ایرانیان در محیط های سنتی و مجازی می باشد. با توجه به سوالات، این تحقیق شامل دو مرحله جمع آوری داده می باشد. برای مرحله اول، محقق 30 زن و مرد ایرانی بین 18 تا 21 سال را از یکی از وب سایت های شبکه های اجتماعی انتخاب و 3200 کلمه را از بین نظرات و نوشته های آنها جمع آوری کرده است. همه دانشجویان رشته مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات بوده اند. برای مرحله دوم، 3200 کلمه دیگر از 30 زن و مرد ایرانی بین 18 تا 21 سال که از آنها درخواست شده بود در مورد موضوعی تعیین شده انشایی بنویسند، جمع آوری شده است. آنها دانشجویان مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات دانشگاه شیخ بهایی بودند. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که بیشتر خطاهای شرکت کنندگان ایرانی شکل فعل ها، انتخاب لغت، حروف اضافه در محیط مجازی وب سایت های شبکه های اجتماعی بوده است. بر اساس نتایج حاصل از آزمون های تی، من ویتنی و همگنی شباهت ها و تفاوت های جالبی بین گروهها در هر مجموعه مشاهده شده است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید. لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

با تغییر و تحولات عمیق در حوزه های ارتباطات و تعاملات انسان ها، سرمایة اجتماعی (اعتماد و تعامل مردم با مردم، مردم با دولت، دولت با مردم و. . . ) به عنوان مؤلفه ای مؤثر و برجسته در زیستمان سیاسی اجتماعی شهروندان مطرح شد. درهمین چارچوب در الگوی حکمرانی جمهوری اسلامی ایران، سرمایه اجتماعی و قدرت نرم، نقشی کلیدی و محوری داشته است؛ به طوری که قریب به اتفاق اندیشمندان و تحلیلگران داخلی و خارجی علل وقوع انقلاب اسلامی، استمرار و تثبیت اهداف و عبور از بحران های مختلف (سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی) پس از انقلاب را به همین امر نسبت دادهاند. جنگ ترکیبی و شناختی ازجمله تاکتیک هایی است که با هدف تضعیف سرمایه ی اجتماعی و در استمرار راهبرد های فرهنگی سیاسی نظام سلطه علیه جمهوری اسلامی ایران در پروپاگاندای و فضاسازی رسانه ای آنها مطرح شده است. در بررسی مسئله و جمع آوری داده ها علاوه بر استفاده از منابع کتابخانه ای، اسنادی و فضای مجازی از مصاحبة عمیق با نخبگان و افراد صاحبنظر (رسانه ای، سیاسی، دانشگاهی و. . . ) نیز بهره گیری شد. پس از جمع آوری داده های مفهومی و کدگذاری محورهای مختلف، در نفر هشتم اشباع نظری حاصل شد. یافته های پژوهش با روش کیفی و استراتژی گرنددتئوری حاکی از آن بود که مؤلفه های رسانه ای (فضاسازی رسانه ای، شبهات سیاسی مذهبی و. . . )، اقتصادی (التهابات اقتصادی، وضعیت معیشتی رفاهی، اشتغال و. . . )، سیاسی (فضای باز سیاسی، مطالبه گری، حکمرانی خوب، شایسته سالاری و. . .، فرهنگی اجتماعی (ذائقه سنجی، سبک زندگی، کارآمدی نهادهای فرهنگی تربیتی و. . . )، روان شناختی (احساس محرومیت و تبعیض، مختصات دوران جوانی)، نقش مستقیم و غیرمستقیم در تقویت یا تضعیف سرمایه اجتماعی دارند؛ ضروری است با نگاهی میان رشته ای و جامع، راهبردها و راهکارهای عملیاتی مناسبی طراحی و تدوین شود.

کلاس­های مجازی دانشگاهی در ایران عموما بر روی بسترهایی مانند Adobe connect برگزار می شوند. معلم در این کلاس ها، برای سنجش مشارکت دانشجویان، ابزارهای زیادی در دسترس ندارد. یکی از این معدود ابزارها، تعداد مداخلات زبان آموزان در فضای مخصوص چت نوشتاری است که در این نرم افزار تعبیه شده است و همین طور نحوه ی تعامل دانشجویان در کلاس با مدرس، همتایان و همچنین محتوای کلاس.هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر سطح زبانی و همچنین پیشینۀ کلی تحصیلی زبان ­آموزان (دانشجویان خوب، متوسط، ضعیف تر) بر تعداد این تعاملات در کلاس زبان فرانسه ی دانشگاهی است. نتایج این پژوهش نشان دادند که دانشجویان ضعیف تر به طور معناداری کمتر از سایرین در فضای مخصوص به چت کلاس مشارکت کرده اند. به علاوه، آزمون های انجام شده به کمک نرم افزار SPSS نشان دادند که همبستگی معنا­داری بین سطح زبانی و تعداد مداخلات زبان آموزان وجود دارد که می تواند عدم تمایل زبان ­آموزان ضعیف برای تعامل در کلاس را توجیه کند .

زبان از یک سو وسیله ارتباط بین افراد جامعه است یعنی نقطه مرکزی و پیشرفته نظام ارتباطی انسان به شمار می رود و از سوی دیگر وسیله بیان افکار و احساسات ما است. زبان فارسی با تاریخ، فرهنگ و تمدن ایرانیان پیوندی دیرینه و ناگسستنی دارد. یکی از وظایف و کاربردهای ویژه رایانه ها و گوشی های هوشمند، ایجاد فضاها و امکاناتی مانند خدمات پیام کوتاه، راه اندازی و ایجاد اجتماعات و گروه های تعاملی و ارتباطی از طریق فضاهای سایبری و مجازی است که ارتباط بین افراد و گروه های مختلف جوامع زبانی و فرهنگی را امکان پذیر می سازد. گاهی زبان فارسی به کارگرفته شده در این فضاها دارای معایب و اشکالات اساسی است. در این پژوهش دو گروه خبری (دارای 115 و 98 عضو) از شبکه ارتباطی تلگرام انتخاب و جمله های آن بر اساس الگوهای معیار در سه حوزه فنی، زبانی و بلاغی بررسی شد. تعداد جمله های بررسی شده 753 مورد بود که طبق بررسی های انجام شده بیشترین کاربردهای غیرمعیار به ترتیب در حوزه ویرایش زبانی، فنی و بلاغی بود. اولین قدم در جهت اصلاح خطاهای زبان ارتباطی در فضای مجازی آگاهی دادن از نوع خطاها به کاربران است و در وهله بعد این ناهنجاری های زبانی باید در صورت امکان کنترل و الگوهای معیار جایگزین آنها شوند.

رسانه ها نقش بسیار مؤثری در ایجاد بستر فرهنگی-اجتماعی مناسب در حوزة توانمندسازی افراد ایفا می کنند. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر رسانه های نوشتاری بر توانمندسازی اجتماعی-فرهنگی زنان شاغل با استفاده از روش های اسنادی و پیمایشی پرداخته و اطلاعات در دو پرسشنامه جامع جمع آوری شده است. جامعة آماری شامل پزشکان، پرستاران، بهیاران و رزیدنت های زن مراکز خدمات بهداشتی درمانی شهرهای رشت و انزلی شامل 1964 نفر و مدیران و صاحبان این مراکز است. حجم نمونة شاغلان زن برابر 321 نفر است که به صورت نمونه گیری طبقه ای دو شهر رشت و انزلی و شیوة تصادفی ساده، همچنین نمونه گیری از جامعة صاحبان و مدیران مراکز به روش تصادفی ساده انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که رسانه های نوشتاری تأثیرگذاری لازم را بر نگرش مخاطبان و باورهای جامعه از نظر پذیرش توانمندی زنان در حوزة اجتماع و اشتغال و انعکاس زنان توانمند نداشته و باوجود نگاه مثبت صاحبان و رؤسای مشاغل به توانمندی زنان در این حوزه، تأثیر و انعکاس این رسانه ها در این زمینه خنثی بوده است. همچنین رسانه های نوشتاری چاپی بیشترین تأثیرگذاری را بر دو بعد توانمندسازی اجتماعی، یعنی آگاهی و اعتماد زنان داشته است. در این بین، توجه به بعد آموزش از توانمندسازی فرهنگی در محتوای رسانه های نوشتاری مشاهده می شود.

قدرت رسانه ها در ساماندهی و تاثیرگذاری بر سیاست، اجتماع، اقتصاد، فرهنگ و افکار عمومی، اهمیت قابل توجه ای یافته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش رسانه مجازی در کاهش تصادف های رانندگی از دید کارکنان پلیس راهور و پلیس راه فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربیانجام شد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ از حیث روش، توصیفی-پیمایشی و از لحاظ گرد آوری داده ها به صورت میدانی و با بهره گیری از پرسش نامه روا و پایای محقق ساخته انجام شد. جامعه آماری شامل 75 نفر افسران ارشد و کارشناسان تصادفات پلیس راهور و پلیس راه استان آذربایجان غربی بوده که کلیه کارکنان با استفاده از روش نمونه گیری تمام شمار به عنوان اعضای نمونه آماری انتخاب شدند. به جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS22 و آزمون آماری تی تک نمونه ای استفاده شد. یافته ها نشان داد هر چهار مولفه تحقیق: 1-آگاه سازی؛ 2-ارایه تولیدهای خاص؛ 3-مشارکت اجتماعی و 4-مسیول سازی از طریق رسانه مجازی با اطمینان 99 درصد در کاهش تصادف های رانندگی نقش دارند. نتایج تحقیق بیان گر این بود که آگاه سازی از طریق رسانه مجازی با میانگین 01/17 دارای بیشترین نقش (بسیار زیاد) و مسیول سازی از طریق رسانه مجازی با میانگین 56/14 دارای کمترین نقش در کاهش تصادف های رانندگی هستند.